کالادیوم بیکالر - ANGEL WINGS

کالادیوم بیکالر  -  ANGEL WINGS

CALADIUM BICOLOR : نام علمی

ARACEAE  - شیپوری : خانواده

برزیل و مناطق همجوار از جنوب و مرکز امریکا : بومی منطقه

بال فرشته , caladium, fancy-leaved caladium, angel wings, heart of Jesus, elephant ears,فیل گوش : نام های دیگر

Caladium bicolor

خاک و تغذیه : خاک برگ، کود حیوانی و ذغال چوب

دمای ایده آل محیط : 20 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت: مرطوب

نور محیط : زیاد

کالادیوم بیکالر:

حدود 15 گونه و متعلق به خانواده گل شیپوریان (Araceae) است.این گیاهان مناسب گلخانه وهمچنین آپارتمان هستند

آن ها گیاهان چند ساله اند لیکن در پاییز از بین می روندودر بهار سال بعد دو مرتبه از ریشه های غده ای خود سبز می شوند.آن ها برای برگ های زینتی ورنگی خود مورد توجه می باشند

قبلا به عنوان C.X hortulanum شناخته میشده است ؛ بومی مناطق گرمسیری امریکا و پرورش بسیاری از ارقام جدید در دهه گذشته در محلی گرمسیری به نام kaladi رخ داده است.

گونه Caladium bicolor دارای برگ های تیر کمانی زیبایی است با نوار های سفید وقرمز ومخلوطی از رنگ ها.برخی از برگ ها کاملا رنگی است لیکن برخی دیگر از برگ ها سبز بالکه هایی از سفید وکرم ویا قرمز وممکن است تنها رگبرگ ها رنگی باشند در برخی نمونه ها تنها رگبرگ ها رنگی شده وبقیه برگ ها ممکن است سفید باشند.به هر حال جلوه هایی از رنگ های متنوع را می توان در واریته های مختلف مشاهده نمود.چون برگ ها شباهتی به گوش فیل دارند از این جهت نام گوش فیل به آن داه شده است.

گونه bicolor ، بومی آمریکای جنوبی بوده، دارای ارتفاعی در حدود 22 تا 40 سانتی متر می باشد و گسترش آن در حدود 30 سانتی متر است

رگ هارا با اسپری روزانه مرطوب نمایید.نور وروشنایی برای تولید رنگ های متنوع برگ ها لازم است.چنانچه نوربه حد کافی نباشد رنگ های برگ هابه خوبی ایجاد نمی شود.گیاه رادر نور مستقیم آفتاب قرار ندهید.

گیاهان بالغ نبایستی آبیاری زیادی شوند.آن هارا درون ساختمان جایی قرار دهید تادر کوران هوا قرار نگیرند.

در پاییز برگ ها رفت رفته رنگ های خود را از دست داده و می ریزند.در این زمان آبیاری منظم بایستی قطع شود.

در زمستان خاک را تنها به صورت نیمه خشک حفظ نمایید(حدودا یک مرتبه در ماه آبیاری نمایید.).دمای زمستان نبایستی پایین تر از 12تا13 درجه باشد

هنگام رویش مجدد غده ها در ابتدای بهار گیاهان جدیدی را نیز از جوانه های در حال رشد می توان ایجاد نمود.آنها را بایستی در بستر مناسب قرار داد تا ریشه ایجاد نمایند.گیاهان جدید پس از 2 سال خود غده ایجاد می نمایند.

فیل گوش به نور متوسط، گرمای معمولی، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای 70 تا 90 درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود مورد نیاز این گیاه را متوان هر دو هفته یکبار از بهار تا آخر تابستان به مقدار 2 گرم در لیتر مورد استفاده قرار داد. مخلوطی از خاک برگ، کود حیوانی و ذغال چوب وقطعات بسیار کوچک آجر، جهت نفوذ پذیری و تهویه، خاک مناسب کالادیوم است.

خاک آن باید غنی از مواد عالی باشد و PH اسیدی در حدود 6 و ترکیب خاک مخلوط از خاکبرگ+یک قسمت ماسه شسته شده+مقدار کمی کود حیوانی پوسیده و چند قطعه زغال

گیاه کالادیوم از یک غده زیر زمینی رشد می کند که در طول زمستان در حالت خواب بوده و در بهار و تابستان رشد فعال خود را طی می کند.

گیاه کالادیوم معمولا عاری از آفت وبیماری است.

برگهای کمرنگ در کالادیوم به دلیل کافی نبودن نور می باشد. باید گیاه رابه محل روشن تری منتقل کنید. اگر مشاهده کردید برگها و ساقه ها بدشکل و چسبناک شده‌اند و حشرات سبز رنگی روی آن وجود دارند، گیاه را با سم حشره کش نفوذی هفته‌ای یک بار سمپاشی کنید

در اثر هوای سرد نیز حاشیه برگها قهوه ای و چین و چروک دار می شود و ساقه ها و برگها خود را می اندازند. این عوارض در پاییز طبییعی است، چون گیاه به سمت زمستان گذرانی می رود.

برگهای گیاه فیل گوش، ریز و ضعیف شود، یا به تغذیه یه مصنوعی احتیاج دارد و یانور کافی به آن نمی رسد و اگر برگها، چروکیده و خشک می شود، گیاه تشنه است و هوا هم خیلی گرم می باشد پس باید گیاه را آبیاری و غبار پاشی کنید.

بجا ماندن قطرات آب روی برگها و یا قرار گفتن در مسیر شلوغ و پژمرده باعث می شود برگها شکاف بردارند. آبیاری بیش از اندازه و زهکشی نا مناسب سفیدکهای قارچی، و یا ساقه های زیر زمینی پدید می آورد.

به واسطه آفتاب مستقیم و استفاده از مواد براق کننده شیمیایی، لکه های قهوه ای در وسط برگها نمایان میگردد. برگهای کمرنگ در کالادیوم به دلیل کافی نبودن نور می باشد. باید گیاه رابه محل روشن تری منتقل کنید.

اگر مشاهده کردید برگها و ساقه ها بدشکل و چسبناک شده*اند و حشرات سبز رنگی روی آن وجود دارند، گیاه را با سم حشره کش نفوذی هفته*ای یک بار سمپاشی کنید.

برای تکثیر غده های آنها را در ابتدای بهار در گلدان یا جعبه حاوی پیت یا خزه قرار داده آنها را در 20تا25درجه سانتی گراد مرطوب نگهدارید(اسپری نمایید).هنگامی که رشد آنها شروع شد(جوانه ایجاد شد)در گلدان حاوی پیت بکارید.گلدان هایی را انتخاب نمایید که مناسب بزرگی غده وریشه باشند. آنها را آبیاری نمایید لیکن از نشت کامل آب اضافی اطمینان حاصل نمایید.خاک را مرطوب نگهدارید ودر هوای مرطوب با درجه حرارتی حدود20تا25درجه سانتی گراد حفظ نمایید تاریشه ها به خوبی ایجاد شده ونقاط رویشی از سطح خاک پدیدار شوند.پس ازآن آبیاری منظم باشد.هنگامی که گیاه به حد کافی رشد نمودبا کود مایع هر هفته تغذیه نمایید.

فیکوس بنجامین - FICUS TREE

فیکوس بنجامین  -  FICUS TREE

FICUS BENJAMINA : نام علمی

MORACEAE  - توت : خانواده

جنوب و جنوب شرقی آسیا و استرالیا : بومی منطقه

Fig Tree,Weeping Fig, Benjamin Tree, Java Fig : نام های دیگر

Ficus benjamina

خاک و تغذیه : خاک برگ ، خاک معمولی و ماسه

دمای ایده آل محیط : 19 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت : مرطوب

نور محیط : زیاد

فیکوس بنجامین:

یکی از موفق ترین و زیباترین گیاهان آپارتمانی در سازش با محیط مکان های سرپوشیده است از خانواده"موراسه". برگ های سبز روشن و بیضی شکل و نوک تیز، شاخه ها دارای خاصیت ارتجاعی و آویزان و مجنون در هوای آزاد ارتفاع آن به 5 متر می رسد

نسبت به کم آبی به خصوص در هوای سرد حساس است و به خزان برگ ها مبتلا می گردد، نور باید کافی ولی غیر مستقیم باشد واریته های ابلق با برگ های سبز و سفید کرمی در ایران پرورش می یابد

سرزمین اصلی این گیاه جنگل های استوایی قاره ی آسیا خصوصاً هندوستان است

برگ ها هنگام سبز شدن در جوانی به رنگ سبز روشن بوده و به مرور به رنگ سبز تیره در می آیند. این درختچه زیبا سالها عمر می کند و برای نگهداری در آپارتمانها و پاسیو ها کاملاً مناسب است.

اسم علمی این گیاه Ficus benjamina ، از خانواده Moraceae می‌باشد. این جنس ۸۰۰ گونه از گیاهان خزان کننده وهمیشه سبز به شکل درخت، درختچه و بالارونده دارد.

گونه بنجامین ، بومی هندوستان بوده و ارتفاع آن در طبیعت حدود ۲ متر است. شاخه ها حالت آبشاری و برگ های آن به شکل بیضوی و نوک تیز می باشند .برگها هنگام جوانی سبز روشن هستند و به مرور به رنگ سبز تیره در می آیند

این درخت رسمی بانکوک در تایلند است و میوه های کوچک آن غذای مورد علاقه از برخی از پرندگان مانند فاخته میباشد

به نور بیشتری احتیاج دارد اما تابش مستقیم نور آفتاب به خصوص از پشت شیشه به برگ ها صدمه وارد می نماید.

حداقل درجه حرارت در زمستان 15 درجه سانتیگراد و در تابستان حداکثر 24 درجه می باشد.

آبیاری: آب باید فاقد املاح باشد، استفاده از آب ولرم برای گیاه مطلوب تر است در تابستان حداکثر هفته ای دو بار و در زمستان هر ده روز یک بار آبیاری کافی است

فیکوس به نور کم تا متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس ، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد

کود مورد نیاز این گیاه را می توان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اواخر زمستان تا مهر، مورد استفاده قرار داد. در هنگام زمستان هر گز نباید کود مصرف کرد.

خاک جنگلی یا مخلوطی از خاک برگ ، خاک معمولی و ماسه برای فیکوس مناسب است

اگر مشاهده کردید برگهای فیکوس، رنگ پریده شدند و لکه های قهوه ای زیر برگها و روی ساقه وجوددارند، با یک حشره کش نفوذی لکه ها را خیس کنید تا هر دو هفته یک بار، گیاه را سمپاشی نمائید تا علایم برطرف گردد

لکه های پهن و آبکی وسیاه روی برگها نشانه بیماری قارچی روی فیکوس است. لکه های موجود را با آب و صابون خیس کنید

آبیاری زیاد از حد و باتلاقی شدن خاک، برگها را زرد کرده ومی ریزاند .

تار عنکبوتی شدن سطح زیر برگها هم حاصل فعالیت کنه قرمز می باشد. با سمپاشی توسط کنه کش و یا حشره کش نفوذی ، علایم رابر طرف کنید

هوای گرم و خشک محیط، می تواند باعث خشکی و شکنندگی برگها شود. اگر هم دیدید برگهای جدید ریز هستند، یا گلدان را بزرگتر کنید یا به تغذیه مصنوعی بپردازید.

فیکوس بنجامین را میتوان از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. البته این کار صبر و حوصله فراوان می خواهد. قلمه ای انتهایی ساقه را به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر با قیچی باغبانی جدا کنید و در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و تک تک در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه قرار دهید و با کیسه پلاستیکی بپوشانید. این در صورتی است که محیط خیلی خشک باشد. افتادن ناگهانی برگ، علامتی برای روبه نابودی رفتن یا و اشکالی در عمل تکثیر است. اگر ریشه دهی سالم و مناسب انجام شد، قلمه ها را در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ تا ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید

فیکوس الاستیکا - RUBBER BUSH

فیکوس الاستیکا  -  RUBBER BUSH

FICUS ELASTICA : نام علمی

  MORACEAE  - توت : خانواده

آسیای استوایی ، شمال و جنوب هند و اندونزی : بومی منطقه

فیلتوس , rubber fig , rubber bush,bali,rubber plant : نام های دیگر

Ficus elastica

خاک و تغذیه: خاک باغچه

دمای ایده آل محیط : 26 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت : کمی خشک

نور محیط: متوسط

فیکوس الاستیکا:

گیاهی است از خانواده موراسه که در اصل زادگاهش آسیای استوایی است در هوای آزاد ارتفاع آن به 30 متر می رسد . گیاهی که جواب خوبی به شرایط آپارتمان میدهد

برگها پهن و براق و چرمی با نوک تیز و به صورت متناوب در طول ساقه میرویید با ریزش برگهای پیر در قاعده ساقه گیاه حالت بد منظر به خود می گیرد که در این حالت میتوان آن را از نزدیکی سطح خاک قطع کرد تا گیاه جوان گردد .

این درختچه زیبا معمولاً در محیط گلخانه ای و آپارتمان‌ها نگهداری می شود و برگهای آن به رنگهای سبز و ابلق دیده می شود . این گیاه اغلب بخشی از زندگی خود را روی گیاهان دیگر می گذراند . منبع کائوچوی هندی یا آسامی است . این درختچه زیبا در اغلب نقاط ایران بصورت گلخانه ای کاشته می شود ولی در مناطق جنوبی کشور براحتی در فضای باز رشد می کند . این گونه علاوه بر ایران در کشورهای هندوستان و آسام نیز می روید . فیکوس دارای واریته‌های مختلفی است که از میان آنها می توان به واریته‌های Ficus elastica ' Decora' و Ficus elastica ' Variegata' اشاره کرد.

قیکوس برگ درشت به عنوان یک درخت کند رشد جهت کاشت در محوطه‌های چمن کاری شده بسیار مناسب است .

ارتفاع این گیاه میتواند به 30-40 متر و به ندرت تا 60 متر بلندی برسد با تنه پهن وعریض تا 2 متر قطر و ریشه های هوایی آن در خاک کمک و پشتیبانی شاخه های سنگین است. برگ های آن بیضی شکل و براق و اندازه آنها 10-35 سانتی متر در طول و 5-15 سانتی متر در عرض میشود؛ اندازه بزرگترین برگ در گیاهان جوان گاهی تا 45 سانتی متر میشود

نور :اگرچه در سایه هم میتواند خود را زنده نگهدارد ولی رشد آن مطلوب نمی باشد از معرض نور مستقیم آفتاب در امان نگهدارید .به نور کامل نیاز دارد .

آبیاری :اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری خشک شود آب زیاد از اندازه به گیاه آسیب میرساند . این گیاه نسبت به خشکی مقاوم است . در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یکبار کافی است

خاک:بهترین خاک خاک لوم است مخلوطی از برگ پوسیده و کود حیوانی و خاک رس ( خاک باغچه )

تکثیر :گرفتن قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه دار کردن آنها در درجه حرارت 24 تا 27 درجه سانتیگراد البته در بهار معمولا همه قلمه ها ریشه می دهد .

فیکوس برگ درشت به سرما حساس بوده و تا دمای مینیمم ۵ - ۱۸ درجه سانتی گراد را تحمل می کند . این گیاه جهت رشد مناسب به هوای کاملاً آفتابی یا نیمه آفتابی و خاک حاصلخیز و دارای زهکشی قوی نیاز دارند . گیاهان گلدانی دارای نیاز آبی متوسطی هستند ولی در زمستان به آب خیلی کمی احتیاج دارند . نهال‌های آن در سال‌های اول کاشت ، نیاز به قیم دارند .

ازدیاد آن به وسیله کاشت قلمه‌های برگ تک جوانه ای یا نوک شاخه یا خوابانیدن هوائی در تابستان انجام می شود .

نکته گیاه پزشکی : گلدان گیاه مریض را هرگز عوض نکنید چون باعث از بین رفتن گیاه می شود 

فیتونیا ورسافلتی

فیتونیا ورسافلتی  -  NERVE PLANT

FITTONIA VERSCHAFFELTII : نام علمی

  ACANTHACEAE  - آکانتاسه : خانواده

مناطق گرمسیری پرو : بومی منطقه

پوست ماری , برگ نعنایی , Mosaic Plant , Nerve Plant , فتونیا,گیاه موزاییک : نام های دیگر

Fittonia verschaffeltii

خاک و تغذیه : انواع خاک های لیمویی و کمپوست

دمای ایده آل محیط : 21 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت : خیلی مرطوب

نور محیط: کم

فیتونیا ورسافلتی:

اسم علمی این گیاه Fittonia versehaffeltii ، از خانواده Acanthaceae می باشد. این جنس دارای ۲ گونه است که از گیاهان چند ساله خزنده با برگ های زینتی تشکیل یافته است. گونه مورد نظر بومی پرو بوده و برگ های ارغوانی کمرنگ دارد.

گاهی به عنوان Nerve plant "عصب گیاهی" شناخته می شود از گونه های گیاهی مناطق گرمسیری است و ساقه آن پوشیده از مو

بین 15 تا 30 سانتیمتر بلندی پیدا می کند و بین 15 تا 22 سانتیمتر هم از فضای اطرافش را اشغال خواهد کرد. این گیاه کوتاه ، برگ های سبزی دارد و از مشخصات بارزش ، وجود رگه هایی سفید تا صورتی است که روی برگ هایش دیده می شود. تمام ساقه گیاه با کرک های کوتاهی پوشیده شده است. گل های گیاه به رنگ سفید یا متمایل به سفید هستند.

این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، آبیاری معمولی تا زیاد، رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ درصد وخاک قلیایی احتیاج دارد.

کود مورد نیاز فیتونیا را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فرودین تا شهریور مورد استفاده قرار داد.

مخلوطی از خاک جنگلی، خاک برگ و ماسه برای قابل نفوذ بودن، خاک مطلوب گیاه فیتونیا می باشد

در طول مدت رشد گیاه فیتونیا اگر مشاهده کردید حاشیه برگهای آن چروک خورده و پژمرده اند، احتمال بدهید که هوا خیلی خشک است. باید غبار پاشی را شروع کنید و در زیر گلدانی سنگ ریزه دار آب بریزید.

لکه های سوخته روی برگها نیز معرف استفاده از مواد براق کننده شیمیایی است. از این مواد استفاده نکنید.

در صورتی که مشاهده کردید برگهای گیاه شما می ریزد و جوانه های جدید هم ظاهر نمی شوند، حتما هوا سرد است، تشنگی مفرط هم عامل دیگر این عارضه می باشد.

نو ر کمی تواند باعث ریز ماندن برگهای جدید و جوان بشود و فاصله بین دو برگ زیاد گردد. وقتی گلدان را به محل روشن تر بردید، مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید تشنگی ویا تابش مستقیم آفتاب می توان باعث نازکی و چروکیدگی برگها بشود.

برگهای بدشکلی که حشرات چسبناک روی آن به چشم بخورد، باید با سم حشره کش نفوذی، هر دو هفته یکبار، تا رفع علایم، سمپاشی شود. اگر خاک گلدان با تلاقی باشد، برگهای پایینی زرد می شوند. سوراخ ته گلدان را بازدید کنید تا اگر گرفتگی دارد، برطرف شود این گیاه را می توان از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. ابتدا با یک چاقوی تیز، قلمه هایی به طول ۸ تا ۹ سانتیمتر، که شامل حداقل دو جفت برگ باشند را با دقت از گیاه مادری جدا کنید و انتهایی آن را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید. سپس هر سه قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۱۱ تا ۱۴ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرا دهید و با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید. قلمه ها را در دمای حدود ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگه دارید و خاک را همیشه کمی مرطوب کنید. ریشه دهی در یک ماه یا کمتر انجام می شود . پس از آن می توانید کیسه پلاستیکی را بردارید.

سیکلامن پرسیکوم

سیکلامن پرسیکوم  -  PERSIAN VIOLET

CYCLAMEN PERSICUM : نام علمی

  PRIMULACEAE MYRSINACEAE  - پریمولاسه : خانواده

اروپا و منطقه مدیترانه و از شرق به ایران و یک گونه در سومالی : بومی منطقه

sowbread , sometimes , confusingly , Persian violet , نگونسار,سیکلمه : نام های دیگر

Cyclamen Persicum

خاک و تغذیه : مخلوطی از خاک برگ و ماسه

دمای ایده آل محیط : 15 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت : مرطوب

نور محیط : زیاد

سیکلامن پرسیکوم:

اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای ۱۵ گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است

نام سیکلامن در هر منابعی که ذکر شده پسوند پرسیکوم Persicum یعنی ایرانی را به همراه دارد. سیکلامن یک گیاه ملی و ارزشمند ایرانی است.

گونه های سیکلامن عبارتند از : 1.سیکلامن ایرانی؛ 2.سیکلامن پرورشی؛ 3.سیکلامن پات پنت (گلدانی).

سیکلامن ایرانی یک گیاه بومی فلات ایران است. شکل اولیه این گیاه در جنگل های شمال ایران از چالوس تا لاهیجان دیده می‌شود، و نیز در بعضی از جنگل‌های استان گلستان پراکنده است

ارتفاع آن به ۱۵ تا ۲۵ سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند

سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های سفید رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول ۵/۲ تا ۳ سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن یک گیاه زمستان گل است و با توجه به ارزش و اهمیت گیاهان زمستان گل یا پات پلنت های زمستانه این گیاه جایگاه خوبی در ایران برای تولید، پرورش و صادرات به کشور های متقاضی دارد. سیکلامن گیاه وسیع‌الرشد اما کند رشد بوده و نیاز به یک دوره نسبتاً طولانی برای گل دهی و ورود به فاز زایشی دارد. هم‌چنین این گیاه در تمام مراحل رشد تا زمان گل‌دهی احتیاج به مراقبت ویژه دارد.

تعداد بسیار زیاد شاخه های گل دهنده‌ی این گیاه از ویژگی‌های انحصاری آن می‌باشد. سیکلامن جزء معدود گیاهانی است که بیش از 80 شاخه گل در هر بوته تولید می کند، که این شاخه های گل یکی از پتانسیل های قابل توسعه و قوی در راه بهبود کیفیت و توسعه کشت و کار این گیاه محسوب می شود

ارقام وحشی سیکلامن پنج گلبرگ دارند، گل برگ واژگون به رنگ‌های صورتی، بنفش و سفید می‌باشد. اما ارقام پرورشی دارای برگ های بسیار درشت و متنوع بوده و برای مدت طولانی به گل می‌روند. در ارقام وحشی گل دهی برای مدت کوتاهی است که در هر بار تعداد محدودی گل تولید می‌شود. اما در ارقام پرورشی دوره‌ی گل‌دهی تا زمانی که درجه حرارت وضعیت مطلوبی دارد، وجود دارد

این گیاه به نور متوسط، هوای خنک تا کمی گرم، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای عادی وخاک کمی اسیدی، احتیاج دارد.

کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان ۳ گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد

مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است

در مراحل مختلف رشد رویشی گیاه، نیازهای تغذیه ای متفاوتی برای سیکلامن‌ها وجود دارد. در مراحل اولیه رشد تا 8 برگی افزودن ppm 200 نیتروژن و ppm 150 پتاسیم بطور ثابت به آب آبیاری هر هفته توصیه شده است. در زمان گل‌دهی نیز مقدار نیتروژن به ppm 100 تقلیل و مقدار پتاسیم به حدود ppm 200 افزایش یابد. بنابراین اهمیت مواد غذایی مخصوصاً ماکروالمنت‌ها (پرمصرف‌ها) Macroelements در رشد این گیاه بارز است.

از نکات قابل توجه در پرورش سیکلامن حفظ و نگهداری آن از باکتری ها و عوامل قارچی است. سیکلامن‌های مبتلا به برخی از آلودگی های باکتریایی دچار مرگ برگی خواهند شد. لذا پیشگیری از چند طریق صورت می‌گیرد :

- استریل کردن خاک؛ 

- مجزا بودن گلخانه؛ 

- جلوگیری از تردد بی مورد کارگران در گلخانه

تکثیر سیکلامن، نیاز به تحمل سختی فراوان دارد. اگر بذرهای این گیاه را در آخر تابستان بکارید در اواخر پاییز و اوایل دی ماه سال آینده گل خواهد داد. و یا هر زمانی از اواخر بهار تا تابستان اقدام به کاشت بذر کنید، تقریبا ۱۵ ماه بعد به گل خواهد نشست. بذرها را در سینی بذر یا ظرف کم عمق ، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید. و به آرامی روی آنها را بپوشانید و دمارا ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید تا شروع به روییدن کنند. بذرها باید در تاریکی بمانند و جوانه ها باید یک جور و یک اندازه باشند. به محض رویش جوانه ها آنها را در شرایط سیکلامن از هوای خفه و مرطوب متنفر است.

سیکلامن ایرانی دارای بذر های سیاه رنگ، ریز و زاویه دار است و در یک بستر بسیار سبک، نرم و کم عمق کشت می شوند. با انجام مراقبت های اولیه حدود 28 تا 35 روز بعد جوانه می زند. اولین گیاه جوانه زده بذری، برگ ریز بشکل یک برگ کوچک اولیه یا یک غده بسیار ظریف، کوچک و کم رنگ با ریشه ظریف دارد. تمام اندام های گیاه نیاز به مراقبت دارند تا یک سیکلامن غده‌دار و پر گل پرورش یابد. بعد از این مرحله، گیاهان یک برگی را به گلدان‌های استکانی انتقال می دهند. زمانی که گیاه چهار برگی دارای غده‌ی گیاهی رشد یافته و آماده برای انتقال به گلدان بزرگتری باشد شکل برگ ها بتدریج از حالت اولیه خارج شده و برگ ها به طرف کامل شدن و توسعه یافتن پیش می روند. در مرحله هشت برگی، یک بار دیگر گیاهان را به گلدان هایی با قطر حدود 15 سانتیمتر که در اصطلاح باغبانی گلدان های خیاری گفته می‌شوند، منتقل می کنند. این مرحله که مصادف با ماه 14 و 15 زندگی گیاه می‌باشد بتدریج شرایط برای به گل رفتن گیاه آماده می‌شود. در طی مرحله رویشی، مواد غذایی کافی بخصوص نیتروژن و پتاسیم ضروری است. در 6 هفته قبل از گل دهی درجه حرارت محیط پرورشی باید در حدود 12 تا 15 درجه سانتی‌گراد باشد تا جوانه های گل در حدود ماه‌های آذر تا دی ظاهر شوند.