حسن یوسف - SOLENOSTEMON SCUTELLARIOIDES

حسن یوسف  -  SOLENOSTEMON SCUTELLARIOIDES

COLEUS BLUMEI : نام علمی

  LAMIACEAE  - نعناعیان : خانواده

بومی مناطق استوایی آفریقا ، آسیا ، استرالیا ، شرق هند ، مجمع الجزایر مالایی ، فیلیپین و جاوا : بومی منطقه

Buntnessel , Solenostemon scutellarioides : نام های دیگر

Coleus blumei

خاک و تغذیه: خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه

دمای ایده آل محیط : 20 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت : مرطوب

نور محیط: زیاد

حسن یوسف:

این گیاه، گیاه زینتى از تیره نعناع است و تولید آن در ایران از دیر باز آغاز شده است. رنگ آمیزى برگ هاى حسن یوسف با زیبایى و تنوع ویژه اى که داراست، آن را از هر گیاه دیگرى متمایز مى کند

این جنس داری ۱۵۰ گونه از گیاهان همیشه سبز چند ساله یا دائمی است. این گونه بومی جاوا بوده ارتفاع آن به بیش از ۴۰ سانتی‌متر و گسترش آن نیز به بیش از ۲۵ سانتی‌متر می رسد

این گیاه گرچه دائمی است ولی هنگام فصول سرد اگر خارج از گلخانه یا آپارتمان نگاه داری شوند از بین خواهند رفت

برگهای زیبایی ان به رنگ‌های مخلوط قرمز، سفید، سبز، زرد و قهوه‌ای دیده می‌شود. برای این که یک گیاه بوته‌ای از این گونه به دست آوریم گل‌های کوچک و آبی‌رنگ آن را باید هنگام ظهور پنسمان یا قطع کرد

این گونه دارای واریته‌های بسیاری است که هر کدام دارای برگ‌هایی به رنگ‌ها یا مخلوطی از رنگ‌های مختلف می‌باشد

این گیاه بسیار پر رشد است و برگ هاى آن پشت سر هم رشد مى کنند و خوشه گل دهنده آن در محل مناسب به سرعت ظاهر مى شود که باید جوانه انتهاى این شاخه قطع شود؛ زیرا با قطع آن رشد شاخه هاى فرعى ایجاد مى شود و گلدان حسن یوسف پر شاخه و از نظر تعداد برگ ها، متراکم تر مى گردد.

از گیاهان برگساره ای و دائمی می باشد که دارای برگ هایی با برگ های متنوع ابلق ( سبز، زرد، قرمز، خرمائی و سفید ) و یا رنگ یکنواخت حنائی و قرمز دیده می شود. گلهای کوچک آبی و سفید آن زینتی نیستند و برای اینکه بوته قوی و انبوه شود باید با دو انگشت گلها را قبل از رسیدن چید.

نور در بروز رنگ ها موثر است. و در آپارتمان بعلت کمبود نور برگها کم رنگ و ساقه ها بلند می شود بهتر است گلدانها را نزدیک پنجره جنوبی آپارتمان قرار داد. این گیاه را میتوان در حیاط منزل در باغچه در محل نسبتأ سایه آفتاب کاشت . برای اینکه گیاه بزرگتری بدست آوریم میتوان آنرا همیشه به گلدان بزرگتری انتقال داد و شاخه های انتهائی آنرا برای تقویت شاخه های جانبی هرس کرد

حسن یوسف به نور زیاد، گرمای زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد

کود مورد نیاز حسن یوسف را می‌توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا مهرماه، مورد استفاده قرار داد

مخلوطی از خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه است

در تابستان، این گیاه پشت به نور مستقیم آفتاب حساس است، پس در منزل باید در نقطه اى قرار داده شود که نور به طور مستقیم و شدید به آن نتابد و یا اگر در باغچه و حیاط خانه نگه دارى مى شود، مى توان آن را زیر سایه سایر درختان باغچه قرار داد تا از تابش مستقیم نور آفتاب بر حذر باشد.

براى این که رنگ برگ هاى گیاه ثابت باشد و گیاه شاداب به نظر برسد، نباید در محیط سایه دار قرار بگیرد، بلکه باید محیط نگه دارى این گیاه روشن باشد تا گیاه سالم بماند (نه آفتاب مستقیم و نه سایه کامل)

گیاه حسن یوسف با دو روش قلم‌زدن مستقیم و ریشه‌دهی در آب، تکثیر می شود. از اواسط تابستان تا اواخر پاییز قلمه‌های انتهایی ساقه را به اندازه ۵ تا ۸ سانتیمتر، به آرامی جدا کنید، ساقه‌های نازک و گوشتی قلمه را فشار ندهید. می‌توانید از پودر هورمون ریشه‌زایی استفاده کنید، اگرچه خیلی هم لازم نیست. سپس قلمه‌ها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی قرار دهید . در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگاه دارید.مراقب باشید که هرگز خاک گلدان خشک نشود. قلمه‌ها بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز از تابش مستقیم خورشید قرار دهید. زمانی که قلمه‌ها ریشه داد آنها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت قرا دهید. باید دقت کنید که ریشه‌ها شکسته یا کنده نشود

پوتوس - EPIPREMNUM AUREUM

پوتوس  -  EPIPREMNUM AUREUM

EPIPREMNUM AUREUM : نام علمی

  ARACEAE  - شیپوری : خانواده

جزایر سلیمان و جنوب شرقی آسیا (مالزی ، اندونزی و گینه نو) : بومی منطقه

Pothos : نام های دیگر

Epipremnum aureum

خاک و تغذیه: خاک باغچه، ماسه و خاک برگ

دمای ایده آل محیط :22 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت: کمی خشک

نور محیط: کم

پوتوس:

پوتوس از خانواده گل‌شیپوریان ، جنس پوتوس‌ها و بومی جزایر سلیمان است. این گیاه را در گلخانه‌های گرم نگهداری و تکثیر می‌کنند، ارزش تزئینی آن مرهون رنگ‌های ابلق مرکب زرد تند و سفید مایل به کرم است

این گیاه زیبا توانایی این را دارد که اتاق شما را تبدیل به یک جنگل کوچک کند. برگ های قلبی شکل سبز تیره یا ابلق پوتوس روی شاخه هایی می رویند که بسیار سریع رشد می کنند و خاصیت بالا رونده دارند

پوتوس به راحتی تکثیر می شود و ارزان قیمت است

اغلب این گیاه را به خاطر شباهت های زیاد با گیاه سینداپسوس اشتباه میگیرند. ولی باید دانست که گیاه سینداپسوس دارای یک تخمک در هر تخمدان ولی گیاه پوتوس دارای چند تخمک در هر تخمدان میباشد

بسیاری از انواع آن بالا رونده بوده و تا سقف اتاق -ها بالا میروند تا ارتفاع 5 متر – دارای ریشه های هوایی در اطراف گره ها – در نوع ابلق برگهای جوان تخم مرغی شکل با نوک تیز و به طول 10 سانتیمتر به رنگ سبز براق با لکه های زرد _ زرد تند و سفید کرمی ولی برگهای مسن قلبی شکل به طول 30 سانتیمتر – سریع الرشد و کم توقع است

نور متوسط – مقاوم به سایه ، در نور کم لکه های زرد رنگ کمتر می شود. دما: گرم در حدود 24-16 درجه سانتی گراد

آبیاری: تابستان هر 5-4 روز 1 بار ، زمستان هر 8-7 روز 1 بار ، سطح خاک بین 2 آبیاری باید خشک شود . رطوبت کم محیط را تحمل می کند

غبارپاشی: تابستان 3-2 بار در هفته ، زمستان 2 بار در هفته با آب ولرم خاک: خاک باغچه + خاکبرگ + ماس

کوددهی: 3 گرم در لیتر کود محلول در آب و یا کود مایع هر 2 هفته 1 بار از فروردین تا آبان ماه

این گیاه نیم سایه را ترجیح می دهد، اما گونه های ابلق آن، رنگ خود را در سایه از دست می دهند

نور مستقیم آفتاب برای پوتوس مناسب نیست

این گیاه در تابستان هفته ای سه بار و در زمستان هفته ای دوبار به میزان کمی آب نیاز دارد

رنگ پریدگی برگها که در اثر نور زیاد است

برگها سبز کم رنگ می شوند که در اثر نور کم است

برگها و ساقه ها خم شده و خشک میشوند که در اثر هوای خیلی گرم محیط و تشنه بودن گیاه است و باید گلدان را به محل خنکتری منتقل و فورآ آبیاری و غبارپاشی کنیم

گیاه خود را انداخته باشد که نشانه باتلاقی بودن خاک و یا آبیاری بیش از اندازه و هوای سرد است

رشد گیاه کند و فاصله برگها زیاد است که در اثر کمبود مواد غذایی است

حاشیه برگها سیاه و نقاط قهوه ای روی آن ظاهر می شود که در اثر آبیاری بیش از اندازه است و نداشتن زهکش نیز مزید بر علت میشود

بایستی گیاه را از نور مستقیم آفتاب در امان نگه داریم

خاک مناسب پوتوس خاک سبک است و تکثیر آن از طریق ریشه دار کردن قلمه های ساقه که دارای حداقل یک جفت برگ باشند انجام می شود.

ازدیاد، قلمه ساقه از انتهای گیاه به طول 10 سانتیمتر در دمای 24-21 درجه سانتیگراد از اواخر بهار تا اواسط تابستان

سینداپسوس - DEVILS IVY

سینداپسوس  -  DEVILS IVY

SCINDAPSUS AUREUS : نام علمی

  ARACEAE  - شیپوری : خانواده

بومی آسیا و جزایر اقیانوس آرام : بومی منطقه

Pothos,پوتوس : نام های دیگر

Scindapsus aureus

خاک و تغذیه: خاک باغچه، ماسه و خاک برگ

دمای ایده آل محیط: 22 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت :کمی خشک

نور محیط: کم

سینداپسوس:

گونه ای از گیاهان گلدار در خانواده گلشیپوریان متشکل از نزدیک به 40 گونه است و بومی آسیا است

Scindapsus به راحتی قابل تشخیص از Epipremnum نیست. تفاوت اصلی بین دو جنس در تعداد دانه ای است که آنها تولید می کنند. گونه Scindapsus دارای یک تخمک در هر تخمدان در حالی که گونه Epipremnum دارای چند تخمک در هر تخمدان میباشد

این گیاه دارای گونه های مختلفی میباشد که عبارتند از : Scindapsus aureusو Scindapsus borneensisو Scindapsus latifoliusو Scindapsus lucensو Scindapsus pictusو Scindapsus pothoides

گیاهی رونده است و دارای برگ های چرمی و قلب شکل که اغلب دارای چند رنگ روشن می باشد

این گیاه از جهات مختلف مشابه گیاه پوتوس است که برای مشاهده نحوه نگهداری و تکثیر و غیره می توانید به صفحه مربوط به گیاه پوتوس مراجعه نمایید

بیلبرجیا - ANGEL

بیلبرجیا  -  ANGEL

BILLBERGIA NUTANS : نام علمی

  BROMELIACEAE  - آناناس : خانواده

برزیل ، اروگوئه و آرژانتین : بومی منطقه

s tears , B.Pyromidalis : نام های دیگر

Billbergia nutans

خاک و تغذیه: خاک برگ، تورب و کمی ماسه یا ترکیبی از لوم و پیت

دمای ایده آل محیط :22 درجه سانتیگراد

آبیاری و رطوبت: کمی خشک

نور محیط: متوسط

بیلبرجیا:

بیلبرجیا نوتانس با نام علمی Billbergia nutans از خانواده بروملیاسه - آناناس و بومی آمریکای جنوبی به خصوص برزیل ، اروگوئه و آرژانتین میباشد. این گیاه که دارای گل صورتی رنگ خوشه ای و بسیار زیبا می باشد با نام آنجل (Angel) نیز شناخته می شود

اگر مدت طولانی نگهداری شود خوشه گل زیبای صورتی رنگ روی ساقه در هر زمان از سال ممکن است بدهد

بیلبرجیا گیاهی همیشه سبز بوده و به ارتفاع حدود ۶۰ سانتیمتر می رسد. دارای برگهای بلند و کشیده سبز با خطوط سفید کرمی و زرد میباشد که از قاعده تا نوک برگ حاشیه های دندانه ای ظریف و خاردار دارد. ساقه گل دهنده آویزان و مناسب سبد آویز است .

حداکثر عمر گیاه ۳ سال و ۱ بار گل می دهد.

این گیاه نیازمند نور کافی ولی غیر مستقیم است. دمای محیط در تابستان حداکثر ( ۲۷) درجه و زمستان (۲۱) درجه باشد

در تابستان هفته ای ۲ بار و در زمستان هر ۲ هفته یک بار با آب بدون املاح و سبک آبیاری شود. در تابستان اجازه دهید آب به قاعده برگ نفوذ کند ولی در زمستان نباید نفوذ کند .

به خشکی مقاوم است و هوای خیلی مرطوب را دوست ندارد . با شروع گلدهی اگر هوا خشک باشد غبارپاشی هفته ای ۱ بار اشکالی ندارد

نیازی به تغذیه مصنوعی ندارد و تعویض سالیانه و خاک آن مواد غذایی را تامین می کند.

در اواخر تابستان هنگامیکه پاجوشها ظاهر شدند ، گلدهن را عوض کنید . وقتیکه پاجوشها ۱۳ سانتیمتر شدند آن را از گیاه مادری جدا و درون گلدان جدید کاشته ولی تا ۲ سال گل نمیدهد.

گاز اتیلن متصاعد از سیب ، سبب تحریک گلدهی در Bromeliads میشود. میتوانید بوته و سیب را در کیسه های پلاستیکی برای 7-10 روز قرار دهید تا حدود 1-2 ماه بعد بوته گل خواهد داد

برگها قهوه ای و خشک شده که در اثر تشنگی گیاه است

سیاهی برگها در اثر مواد براق کننده است

پرچمهای گل می پوسند که در اثر آبیاری بیش از اندازه است

گلها ظاهر نمیشود که در اثر کمبود نور یا در اثر بزرگی گلدان است

گلها خشک می شود که در اثر خشکی هوا است . اگر برگها در تابستان بپیچد در اثر سردی هواست و اگر در زمستان اتفاق بیفتد در اثر گرمای هواست

اگر برگها نرم و آبکی باشد در اثر آبیاری زیاد است

جدا کردن پاگیاه در بهار یا تابستان و کاشت آنها در مخلوطی از شن و پیت در دمای ۲۵ درجه

Begonia Rex بگونیا رکس

بگونیا برگی یا رکس

مشخصات: اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس بگونیا دارای 900 گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگ ها و گل های زیبایشان پرورش داده می شودند. گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند سانتیمتر تا گونه هایی به طول 3 متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارند. گل های نر ، معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی می باشد. ارتفاع آن به 30 سانتی متر و گسترش آن به 45 سانتی متر می رسد. این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز تیره و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی رنگ های دیگری مانند قرمز، کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی متر هستند که در تابستان ظاهر می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.

مراقبت: گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی 5 تا 90 درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان 1 گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرا داد.

خاک: مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد: بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود 21 درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های کوچک به وجود آمدند و به طول5/2 سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچ‌کش سمپاشی صورت بگیرد.

عوارض و درمان: اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد 13 درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.

قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید . اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر 18 درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه شده و آن را از بین می برد.